Σιούμη Ντιάνα

Ξεκίνησα να κάνω ποδήλατο πριν από τέσσερα χρόνια. Αφορμή ήταν ο πρώην φίλος μου, που ήταν παλιά και προπονητής ποδηλασίας. Μέχρι τότε είχα να κάνω ποδήλατο από παιδί, και η πρώτη συγκλονιστική συναισθηματική ανακάλυψη, ήταν ότι με το που ξανανέβηκα στο ποδήλατο ήταν σαν να γύρισε ο κόσμος αυτομάτως 3 δεκαετίες πίσω : -) Μετά ακολούθησαν και πολλές άλλες : -)

Οι υποχρεώσεις δεν μου επιτρέπουν να προπονούμαι όσο θα ήθελα. Ειμαι και φοβιτσιάρα με τα αυτοκίνητα, οπότε είναι αδύνατον να το βάλω στην καθημερινότητά μου στις μετακινήσεις στην πόλη, κι έτσι μένει ένα Σαββατοκύριακο που πρέπει να το φορτώσεις στο αυτοκίνητο και να πάς κάπου εκτός Αθηνών για να ευχαριστηθείς. Αυτό φυσικά δεν γίνεται κάθε ΣΚ, οπότε τα χιλιόμετρα που γράφω τελικά είναι πολύ πολύ λιγότερα απ’όσα θα ήθελα. Παρόλα αυτά, έχω καταφέρει μερικούς μικρούς άθλους. Μου αρέσει πολύ να ταξιδεύω στο εξωτερικό και να εξερευνώ τη χώρα που βρίσκομαι με το ποδήλατο. Ετσι, έχω καταφέρει να επισκεφθώ και να εξερευνήσω ποδηλατικώς την Ταυλάνδη, την Πορτογαλία, την Κούβα, και πέρυσι, συμμετέχοντας στo αντίστοιχο ποδηλατικό event που έγινε από το Dusseldorf στο Newbury, περάσαμε από Γερμανία, Ολλανδία, Βέλγιο, Γαλλία, και τελικά Αγγλία.

Τα ποδηλατικά ταξίδια τα ξεκίνησα χάρις στον πρώην φίλο μου, αλλά έχουν γίνει πια πολύ δικό μου κομμάτι, κι ετσι τα συνεχίζω μόνη μου. Αυτό που θεωρώ μαγικό στο ταξίδι με ποδήλατο, είναι ότι έχει τη σωστή ταχύτητα ώστε να σου επιτρέπει να ταξιδεύεις μέσα στη χώρα, αλλά ταυτόχρονα η εμπειρία από την επαφή με τον κόσμο και το περιβάλλον είναι εμπειρία περπατήματος, και δεν χάνεις τη λεπτομέρεια και την επαφή που θα έχανες αν ταξίδευες οδηγώντας.

Στο εξωτερικό είναι διαδεδομένο να συνδυάζεται ένας αγώνας με έναν φιλανθρωπικό σκοπό. Οι χορηγίες συνήθως γίνονται ανά χιλιόμετρο (π.χ. 1 ευρώ το χιλιόμετρο) έτσι ώστε να λειτουργήσει ως διπλό κίνητρο. Όταν δηλαδή είσαι πάνω στις Αλπεις, λιώμα από την κούραση, ένα βήμα πριν τα παρατήσεις, να έχεις να σκεφτείς ότι αν τα παρατήσεις τώρα, θα χαθούν χρήματα από τη βοήθεια που θα έφτανε σε παιδιά που την έχουν ανάγκη.
Φέτος είναι η δεύτερη χρονιά που οργανώνεται ένα τέτοιο ποδηλατικό event, και φαίνεται ότι θα καθιερωθεί. Τα παιδικά χωριά SOS επιλέχθηκαν φέτος γιατί εμπιστευόμαστε τη δουλειά τους και πιστεύουμε ότι αξίζει να ενισχυθεί. Παρόλα αυτά, κάθε χρόνο σκοπεύουμε να επιλέγουμε και μία διαφορετική παιδική οργάνωση, γιατί υπάρχει πολύς κόσμος εκεί έξω με καλές προθέσεις και με πρωτοβουλίες που πρέπει να ενισχυθούν.