Fw: Ελβετία - Μέρα 4

Να μην επαναλαμβανομαι... Σε ο,τι αφορά τα τοπία, τις παραστάσεις και τις εντυπώσεις, τα λογια είναι φτωχά. Απεραντα λιβάδια, δάση, ποτάμια, πολλές αγελάδες (!), υπέροχα γραφικά χωριουδακια, κλπ.



Ποδηλατικα, η Ελβετία παραμένει στο μυαλο μου ως ενας ποδηλατικος παράδεισος. Το σηματοδοτημενο μονοπάτι που ανεφερα και σε προηγούμενο post, συνέχισε να μας κάνει παρεα, να μας οδηγει στον προορισμο μας. Οι οδηγοί σέβονται και προστατεύουν τους ποδηλάτες. Εννοείται οτι κινούμενος σε ποδηλατοδρομο έχεις προτεραιότητα! Σε γενικές γραμμές μπορείς να κινηθεις χωρίς κανένα ιχνος άγχους.



Σήμερα ξεκινήσαμε απο τη Βασιλεία με βροχη. Ευτυχώς κράτησε λιγότερο απο μια ωρα. Μετα είχαμε συννεφιά και λιγο κρυο, οποτε συνεχισαμε γρήγορα και χωρίς προβλημα. Είχαμε και κάμποσα χλμ. σε χωματοδρομο, που ηταν μάλιστα λασπωμενος. Δεν ηταν το καλύτερο μου, αλλα είχε κι αυτο την πλάκα του. Συνολικά καλυψαμε 120 χλμ. Σε λιγο περισσότερο απο 5 ωρες. Η ανάβαση της ημέρας ηταν 400 μέτρα σε 5 χλμ. Ενας "κρεμαστος λαγος" δηλαδή. Εύκολο!



Η ελληνική ομάδα συνεχίζει ακάθεκτη. Σήμερα ήμασταν οι 6 απο τους 8, την περισσότερη ωρα μαζι. Τα κορίτσια μας συνεχίζουν κανονικά, παρα τις κάποιες αντιξοότητες. Η Χριστίνα ψάχνει ακόμα να βρει ενα γκρουπ που να της ταιριάζει! Παρόλα αυτα, συνεχίζει ενίοτε και μόνη της! Η Ντιανα ταλαιπωρείται απο διάφορες ατυχιες. Αύριο εχουμε μονο 60 χλμ. Και συμφωνήσαμε να παμε ολοι μαζι (και οι 8).



Τα σημαντικά θέματα που προκύπτουν στη διαδρομή έχουν κυρίως να κάνουν με την πλοήγηση. Παρα την ύπαρξη ειδικών πινακίδων που δείχνουν τη διαδρομή του ποδηλατικό δρόμου νο. 3, είναι πολλες οι περιπτώσεις που πρέπει. Α βασιστουμε στη διαισθηση. Η ύπαρξη GPS (ευτυχώς στην ελληνική ομάδα εχουμε 2) είναι απαραίτητη.



Οταν η ταχύτητα ξεπερνάει τα 25 χλμ/ωρα, σχηματιζουμε γκρουπακια (μονη σειρά επιτρέπεται - διπλή οχι) και πάμε "τρένο". Στάσεις μικρές για φωτο.και νερο (Βρισκουμε πηγές στο δρομο η αγοράζουμε απο χωρια).



Η διαμονη είναι σε καταλυματα του ελβετικού στρατού. Πολλα μέτρα κατω απο τη γη, σε θαλάμους με κουκετες. Άλλοτε καθαρά και αξιοπρεπή , άλλοτε ελεεινα και τρισαθλια. Θυμήθηκα το Διδυμότειχο... Η κούραση βέβαια είναι αρκετή, οποτε ο ύπνος δεν είναι προβλημα.



Φεύγω απο την Ελβετία έχοντας συμπληρώσει περισσότερο απο το μισο GBI , γεμάτος εμπειρια, χορτασμενος απο φυσική ομορφιά και ποδηλατικα πιο έμπειρος.



Στη συνέχεια ο Ρηνος!



Sent using BlackBerry